Αβοκάντο
Το αβοκάντο είναι αείφυλλο, ιθαγενές δέντρο γνωστό και με την ονομασία βουτυρόδεντρο. Ανήκει στο γένος Περσέα οικογένεια Δαφνοειδή και ανακαλύφτηκε στις τροπικές περιοχές του Μεξικού όπου το καλλιεργούσαν οι ιθαγενείς αφού ο καρπός του ήταν συστατικό της διατροφής τους.
Στην συνέχεια διαδόθηκε και σε άλλες περιοχές , στις Η.Π.Α., Βενεζουέλα, Κολομβία, Χιλή, Κούβα και έφτασε στο Ισραήλ και την Αυστραλία.
Στην Ευρώπη έφθασε μετά το Β’ παγκόσμιο πόλεμο όταν άρχισε η καλλιέργεια του στην Ισπανία και Πορτογαλία ενώ στην Ελλάδα έφθασε λίγο αργότερα από τις Η.Π.Α.Στην Ελλάδα η καλλιέργεια του αβοκάντο αναπτύχθηκε πολύ τα τελευταία χρόνια μετά από την αυξημένη ζήτηση του από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις οποίες εξάγεται. Καλλιεργείται δε σε περιοχές της Κρήτης όπου καταλαμβάνει οπωρώνες με πάνω από 50,000 δέντρα που καλύπτουν έκταση 2,500 στρεμμάτων. Η μέση ετήσια παραγωγή είναι περίπου 1 τόνος το στρέμμα. Η παραγωγική ζωή των δέντρων διαρκεί περίπου 35 χρόνια.
Τα αβοκάντο είναι εκ φύσεως πλούσια σε μονοακόρεστα λίπη και ωμέγα-3 λιπαρά οξέα - δύο είδη «καλών» λιπών, τα οποία πιστεύεται ότι έχουν καρδιοπροστατευτικές ιδιότητες. Νέες μελέτες εξ άλλου υποδηλώνουν ότι τα φρούτα αυτά μπορεί να βοηθούν τον οργανισμό να απορροφά και να αξιοποιεί πολύτιμα θρεπτικά συστατικά, όπως τα καρωτινοειδή.
Όπως εξηγεί η Αμερικανική Διαιτητική Εταιρεία (ADA), τα καρωτινοειδή είναι πανίσχυρες αντιοξειδωτικές ουσίες, οι οποίες συμβάλλουν στην προστασία του οργανισμού από τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου (μία ομάδα έντονα δραστικών χημικών ουσιών, οι οποίες προκαλούν βλάβες στα κύτταρα), αλλά και στην απόκτηση υγιούς οράσεως. Τα καρωτινοειδή, όπως η άλφα-καρωτίνη, η βήτα-καρωτίνη, η λουτεϊνη και η λυκοπένη, υπάρχουν στα κόκκινα, στα κίτρινα και στα πορτοκαλί φρούτα, καθώς και στα σκουροπράσινα φυλλώδη λαχανικά.
Τα λίπη των φυτικών προϊόντων παίζουν σημαντικό ρόλο στην απορρόφηση των καρωτινοειδών από τον οργανισμό. Εντούτοις, πολλά πλούσια σε καρωτινοειδή φρούτα και λαχανικά δεν περιέχουν λίπος, γεγονός που μπορεί να εμποδίζει την απορρόφηση ορισμένων θρεπτικών συστατικών τους.
Αυτό δεν ισχύει για τα αβοκάντο, τα οποία όπως προαναφέρθηκε περιέχουν ωφέλιμα λίπη. Στην πραγματικότητα, μία πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι τα αβοκάντο, όταν προστίθενται στις σαλάτες και στις σάλτσες, δρουν ως ενισχυτικό της απορρόφησης των καρωτινοειδών.
Η θρεπτική αξία του αβοκάντο προσφέρει τις ακόλουθες ωφέλειες για την υγεία: βοηθά στον υποσιτισμό μέσα από τα αποθέματα βιταμινών και μεταλλευμάτων που έχει, βοηθά στην δυσκοιλιότητα, βοηθά τις γυναίκες την περίοδο της εμμηνόπαυσης, η αναλογία της υψηλής δύναμης βοηθά στο να προλαμβάνει την υψηλή πίεση στο αίμα, καρδιακά προβλήματα και καρκίνο στο έντερο, βοηθά στην αϋπνία και μπορεί να ηρεμήσει, χαμηλό λίπος στο αβοκάντο βοηθά να μειωθεί η κακή χοληστερόλη (χαμηλή πυκνότητα λιποπρωτείνης) και να αυξήσει την καλή χοληστερόλη (ψηλή πυκνότητα λιποπρωτείνης).
Η φυλλοειδής ύλη είναι καλή για έγκυες γυναίκες προστατεύοντας από προβλήματα γέννησης στο σπόνδυλο και στο μυαλό. Ψηλό κάλιο 60% βοηθά να μειωθεί η ψηλή πίεση στο αίμα, ο καρκίνος και καρδιακή προσβολή. Είναι καλό για ερεθισμό από βλεννώδεις μεμβράνες στο έντερο, στο μικρό έντερο και στο στομάχι. Το ώριμο αβοκάντο είναι πλούσιο σε καροτίνη. Το πλούσιο μονοακόρεστο λίπος (ελαϊκό οξύ) βοηθά στο να προλαμβάνει καρδιακά προβλήματα και διαβήτη. Πλούσιο σε λάδι με βιταμίνες Α, Β6, D και Ε. Το αβοκάντο είναι πλούσια πηγή σε βήτα καροτίνη, άλφα καροτίνη ανάμεσα σε άλλα. Αυτό βοηθά στο να δυναμώσει το απρόσβλητο σύστημα και να εξασφαλίσει αυξημένη προστασία έτσι ώστε να μην δημιουργηθούν προβλήματα στο κύτταρα και οδηγήσουν σε καρδιακά προβλήματα και καρκίνο.
Το φυσικό λίπος (λιπίδιο) του αβοκάντο βοηθά το σώμα να αποκτήσει ενέργεια, υποστηρίζει τις μεμβράνες κυττάρων και προσφέρει μια καλή ποσότητα ορμόνες και βιταμίνες για το σώμα. Μια κανονική δίαιτα με αβοκάντο βοηθά στο να προστατεύσει από καρδιακή προσβολή και χαμηλή πίεση στο αίμα. Γι αυτούς που θέλουν να χάσουν κάποιο βάρος η καλύτερη συμβουλή είναι να τρώνε περισσότερο αβοκάντο° ξεχάστε τον παλιό μύθο ότι το λίπος του αβοκάντο σου κάνει κακό. Το λίπος του σου κάνει καλό και το σώμα σου το χρειάζεται° ακόμη καλύτερα το να τρως αβοκάντο προσφέρει στο σώμα βιταμίνες και μειώνει την πείνα και προλαμβάνει την ανάγκη για φαγητά πλούσια σε ζάχαρη.
Καλλιέργεια
Το έδαφος, που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για την εγκατάσταση της καλλιέργειας αβοκάντο, οργώνεται πριν από τη φύτευση σε βάθος 30 - 40cm. Το όργωμα αποσκοπεί στην καταστροφή των ζιζανίων και στην αφρατοποίηση του έδαφους, που είναι απαραίτητη για την καλύτερη ανάπτυξη του ριζικού συστήματος των δένδρων.
Φύτευση
Η φύτευση των δενδρυλλίων γίνεται με μπάλα χώματος. Το βάθος των λάκκων πρέπει να είναι 50cm και το πλάτος τους 30cm. Η απόσταση φύτευσης καθορίζεται από τις κλιματικές συνθήκες, τη γονιμότητα του εδάφους και την ποικιλία και κυμαίνεται από 8 - 12m. Σε πυκνές φυτεύσεις μπορεί να χρησιμοποιηθούν μικρότερες αποστάσεις κατά το ήμισυ, υπό την προϋπόθεση, όταν τα δένδρα αναπτυχθούν πλήρως και δημιουργηθούν προβλήματα σκίασης, που επηρεάζουν αρνητικά την καρποφορία τους, τότε θα εκριζωθούν οι μισές σειρές δένδρων για να έλθουν αυτά στις κανονικές τους αποστάσεις. Οι ποικιλίες τύπου ανθέων Α πρέπει να συγκαλλιεργούνται με τις ποικιλίες τύπου Β, να είναι συνανθούσες και σε αναλογία 1:1 ή 2:1 και στην περίπτωση της Hass ακόμα και 4:1. Το αβοκάντο συνήθως φυτεύεται κατά το σύστημα των τετραγώνων ή ορθογωνίων παραλληλογράμμων. Τα δενδρύλλια του αβοκάντο φυτεύονται κατά τα τέλη του χειμώνα μετά τη διέλευση των χαμηλών θερμοκρασιών προς αποφυγή ζημιών από παγετό.
Καταπολέμηση ζιζανίων
Το αβοκάντο είναι επιπολαιόριζο και κατά συνέπεια το ριζικό του σύστημα ζημιώνεται εύκολα από τη μηχανική καλλιέργεια. Γι' αυτό η καταπολέμηση των ζιζανίων γίνεται με χημικά μέσα. Ως προφυτρώτικα ζιζανοκτόνα χρησιμοποιούνται το monuron και η simazine και ως μεταφυτρωτικά το roundup ή το paraquat. Στις υγρές περιοχές, η χρήση ζιζανιοκτόνων γίνεται μόνο κατά μήκος των σειρών φυτεύσεως των δένδρων, ενώ ενδιάμεσα των σειρών σπέρνονται αγρωστοειδή φυτά που κουρεύονται κατά τακτά χρονικά διαστήματα.
Το αβοκάντο είναι δέντρο επιπολαιόριζο και γι' αυτό έχει αυξημένες ανάγκες σε νερό, ιδιαίτερα σε περιοχές με λίγες βροχοπτώσεις. Το πότισμα γίνεται με το σύστημα στάγδην ή σπρέι και όχι με κατάκλυση, η οποία ευνοεί την ανάπτυξη της φυτοφθόρας.
Η λίπανση του αβοκάντο πρέπει να γίνεται με βάση τα δεδομένα από τη χημική ανάλυση των φύλλων. Η υπερβολική ποσότητα αζώτου ευνοεί την βλάστηση παρά την καρποφορία. Στα νεαρά μη καρποφορήσαντα δένδρα συνίσταται η παροχή 115gr ανά δένδρο του λιπάσματος 5-10-5 κάθε 30 - 40 ημέρες, αρχίζοντας 5 εβδομάδες μετά τη φύτευση. Στα δε ενήλικα σε καρποφορία δένδρα συνιστάται η παροχή 570gr/δένδρο/έτος ηλικίας του λιπάσματος 6-6-6 για 3 φορές το χρόνο. Η παροχή των ιχνοστοιχείων χαλκού, βορίου και μαγγανίου με ψεκασμό διά του φυλλώματος του δένδρου γίνεται 2 φορές το χρόνο κατά τα 2 πρώτα χρόνια της ηλικίας τους και μία φορά μετέπειτα. Όταν η παραγωγή είναι μεγάλη συνιστάται επιπροσθέτως η παροχή ουρίας ή του λιπάσματος 10-0-10 σε ποσότητα 17 - 22kg/στρέμμα. Όταν το pH του εδάφους είναι πάνω από 7, εκδηλώνονται συμπτώματα τροφοπενίας σιδήρου, για αυτό συνιστάται η παροχή χηλικού σιδήρου σε ποσότητα περίπου 360gr/δένδρο.
Το αβοκάντο διαμορφώνεται σε σχήμα κυπελλοειδές με 3 - 4 βραχίονες. Στα νεαρά δένδρα διενεργούνται κορυφολογήματα μετά από κάθε κύμα βλάστησης για τη δημιουργία πλάγιας βλάστησης και σχηματισμού κόμης με καλή δομή. Οι βλαστοί προς την κορυφή της κόμης συντέμνονται ελαφρά στις ορθόκλαδες ποικιλίες, αλλά με μεγάλη προσοχή. Το αυστηρό κλάδεμα μειωνεί την παραγωγή. Γι' αυτό συνίσταται το κλάδεμα καρποφορίας να είναι ελαφρό. Βασικά αφιρούνται οι ξεροί και προσβεβλημένοι και οι υγιείς αραιώνονται ή συντέμνονται για την αύξηση του αερισμού και του ηλιακού φωτός στο εσωτερικό μέρος της κόμης των δέντρων. Μερικές φορές, για την αύξηση της παραγωγής στις παρενιαυτοφορούσες ποικιλίες, όπως είναι η Fuerte διενεργείται χαρακώμα στους βραχίονες, το οποίο πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο. Η τεχνική όμως αυτή δεν αυξάνει και την παραγωγή των παραγωγικών ποικιλιών.
Οι καρποί του αβοκάντο είναι ώριμοι και κατάλληλοι για συγκομιδή, όταν η περιεκτικότητα της σάρκας σε λάδι φθάσει το 8% και όταν το περίβλημα του σπόρου αλλάξει χρωματισμό από λευκοκίτρινο σε σκούρο καφέ. Σε πολλές τροπικές χώρες οι καρποί θεωρούνται ώριμοι και με μικρότερη περιεκτικότητα σε λάδι. Οι ποικιλίες των 3 υποειδών διαφέρουν σε περιεκτικότητα λαδιού, με το υποείδος του Μεξικού να έχει την υψηλότερη, της Γουατεμάλας ενδιάμεση και των Δυτικών Ινδιών τη χαμηλότερη. Για την ωρίμανση των καρπών του υποειδούς των Δυτικών Ινδιών, υπό τις συνθήκες της Φλόριδας των Η.Π.Α, απαιτείται από την άνθιση μέχρι τη συγκομιδή των καρπών χρονικό διάστημα 6 - 9 μηνών, για του Μεξικού 6 - 8 μηνών και για της Γουατεμάλας 9 - 12 μήνες.
Η συγκομιδή γίνεται με το χέρι, με τη βοήθεια του μαχαιριού. Ο καρπός πρέπει να φέρει και μικρό τμημά του ποδίσκου μήκους περίπου 0,5 - 1cm. Στη συνέχεια οι καρποί ταξινομούνται κατά μέγεθος και συσκευάζονται σε ειδικά χάρτινα κιβώτια της μιας στρώσης.
(Πηγές: gaiapedia.gr / nectaramvrosia.blogspot.gr)
Στην συνέχεια διαδόθηκε και σε άλλες περιοχές , στις Η.Π.Α., Βενεζουέλα, Κολομβία, Χιλή, Κούβα και έφτασε στο Ισραήλ και την Αυστραλία.
Στην Ευρώπη έφθασε μετά το Β’ παγκόσμιο πόλεμο όταν άρχισε η καλλιέργεια του στην Ισπανία και Πορτογαλία ενώ στην Ελλάδα έφθασε λίγο αργότερα από τις Η.Π.Α.Στην Ελλάδα η καλλιέργεια του αβοκάντο αναπτύχθηκε πολύ τα τελευταία χρόνια μετά από την αυξημένη ζήτηση του από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις οποίες εξάγεται. Καλλιεργείται δε σε περιοχές της Κρήτης όπου καταλαμβάνει οπωρώνες με πάνω από 50,000 δέντρα που καλύπτουν έκταση 2,500 στρεμμάτων. Η μέση ετήσια παραγωγή είναι περίπου 1 τόνος το στρέμμα. Η παραγωγική ζωή των δέντρων διαρκεί περίπου 35 χρόνια.
Τα αβοκάντο είναι εκ φύσεως πλούσια σε μονοακόρεστα λίπη και ωμέγα-3 λιπαρά οξέα - δύο είδη «καλών» λιπών, τα οποία πιστεύεται ότι έχουν καρδιοπροστατευτικές ιδιότητες. Νέες μελέτες εξ άλλου υποδηλώνουν ότι τα φρούτα αυτά μπορεί να βοηθούν τον οργανισμό να απορροφά και να αξιοποιεί πολύτιμα θρεπτικά συστατικά, όπως τα καρωτινοειδή.
Όπως εξηγεί η Αμερικανική Διαιτητική Εταιρεία (ADA), τα καρωτινοειδή είναι πανίσχυρες αντιοξειδωτικές ουσίες, οι οποίες συμβάλλουν στην προστασία του οργανισμού από τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου (μία ομάδα έντονα δραστικών χημικών ουσιών, οι οποίες προκαλούν βλάβες στα κύτταρα), αλλά και στην απόκτηση υγιούς οράσεως. Τα καρωτινοειδή, όπως η άλφα-καρωτίνη, η βήτα-καρωτίνη, η λουτεϊνη και η λυκοπένη, υπάρχουν στα κόκκινα, στα κίτρινα και στα πορτοκαλί φρούτα, καθώς και στα σκουροπράσινα φυλλώδη λαχανικά.
Τα λίπη των φυτικών προϊόντων παίζουν σημαντικό ρόλο στην απορρόφηση των καρωτινοειδών από τον οργανισμό. Εντούτοις, πολλά πλούσια σε καρωτινοειδή φρούτα και λαχανικά δεν περιέχουν λίπος, γεγονός που μπορεί να εμποδίζει την απορρόφηση ορισμένων θρεπτικών συστατικών τους.
Αυτό δεν ισχύει για τα αβοκάντο, τα οποία όπως προαναφέρθηκε περιέχουν ωφέλιμα λίπη. Στην πραγματικότητα, μία πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι τα αβοκάντο, όταν προστίθενται στις σαλάτες και στις σάλτσες, δρουν ως ενισχυτικό της απορρόφησης των καρωτινοειδών.
Η θρεπτική αξία του αβοκάντο προσφέρει τις ακόλουθες ωφέλειες για την υγεία: βοηθά στον υποσιτισμό μέσα από τα αποθέματα βιταμινών και μεταλλευμάτων που έχει, βοηθά στην δυσκοιλιότητα, βοηθά τις γυναίκες την περίοδο της εμμηνόπαυσης, η αναλογία της υψηλής δύναμης βοηθά στο να προλαμβάνει την υψηλή πίεση στο αίμα, καρδιακά προβλήματα και καρκίνο στο έντερο, βοηθά στην αϋπνία και μπορεί να ηρεμήσει, χαμηλό λίπος στο αβοκάντο βοηθά να μειωθεί η κακή χοληστερόλη (χαμηλή πυκνότητα λιποπρωτείνης) και να αυξήσει την καλή χοληστερόλη (ψηλή πυκνότητα λιποπρωτείνης).
Η φυλλοειδής ύλη είναι καλή για έγκυες γυναίκες προστατεύοντας από προβλήματα γέννησης στο σπόνδυλο και στο μυαλό. Ψηλό κάλιο 60% βοηθά να μειωθεί η ψηλή πίεση στο αίμα, ο καρκίνος και καρδιακή προσβολή. Είναι καλό για ερεθισμό από βλεννώδεις μεμβράνες στο έντερο, στο μικρό έντερο και στο στομάχι. Το ώριμο αβοκάντο είναι πλούσιο σε καροτίνη. Το πλούσιο μονοακόρεστο λίπος (ελαϊκό οξύ) βοηθά στο να προλαμβάνει καρδιακά προβλήματα και διαβήτη. Πλούσιο σε λάδι με βιταμίνες Α, Β6, D και Ε. Το αβοκάντο είναι πλούσια πηγή σε βήτα καροτίνη, άλφα καροτίνη ανάμεσα σε άλλα. Αυτό βοηθά στο να δυναμώσει το απρόσβλητο σύστημα και να εξασφαλίσει αυξημένη προστασία έτσι ώστε να μην δημιουργηθούν προβλήματα στο κύτταρα και οδηγήσουν σε καρδιακά προβλήματα και καρκίνο.
Το φυσικό λίπος (λιπίδιο) του αβοκάντο βοηθά το σώμα να αποκτήσει ενέργεια, υποστηρίζει τις μεμβράνες κυττάρων και προσφέρει μια καλή ποσότητα ορμόνες και βιταμίνες για το σώμα. Μια κανονική δίαιτα με αβοκάντο βοηθά στο να προστατεύσει από καρδιακή προσβολή και χαμηλή πίεση στο αίμα. Γι αυτούς που θέλουν να χάσουν κάποιο βάρος η καλύτερη συμβουλή είναι να τρώνε περισσότερο αβοκάντο° ξεχάστε τον παλιό μύθο ότι το λίπος του αβοκάντο σου κάνει κακό. Το λίπος του σου κάνει καλό και το σώμα σου το χρειάζεται° ακόμη καλύτερα το να τρως αβοκάντο προσφέρει στο σώμα βιταμίνες και μειώνει την πείνα και προλαμβάνει την ανάγκη για φαγητά πλούσια σε ζάχαρη.
Καλλιέργεια
Το έδαφος, που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για την εγκατάσταση της καλλιέργειας αβοκάντο, οργώνεται πριν από τη φύτευση σε βάθος 30 - 40cm. Το όργωμα αποσκοπεί στην καταστροφή των ζιζανίων και στην αφρατοποίηση του έδαφους, που είναι απαραίτητη για την καλύτερη ανάπτυξη του ριζικού συστήματος των δένδρων.
Φύτευση
Η φύτευση των δενδρυλλίων γίνεται με μπάλα χώματος. Το βάθος των λάκκων πρέπει να είναι 50cm και το πλάτος τους 30cm. Η απόσταση φύτευσης καθορίζεται από τις κλιματικές συνθήκες, τη γονιμότητα του εδάφους και την ποικιλία και κυμαίνεται από 8 - 12m. Σε πυκνές φυτεύσεις μπορεί να χρησιμοποιηθούν μικρότερες αποστάσεις κατά το ήμισυ, υπό την προϋπόθεση, όταν τα δένδρα αναπτυχθούν πλήρως και δημιουργηθούν προβλήματα σκίασης, που επηρεάζουν αρνητικά την καρποφορία τους, τότε θα εκριζωθούν οι μισές σειρές δένδρων για να έλθουν αυτά στις κανονικές τους αποστάσεις. Οι ποικιλίες τύπου ανθέων Α πρέπει να συγκαλλιεργούνται με τις ποικιλίες τύπου Β, να είναι συνανθούσες και σε αναλογία 1:1 ή 2:1 και στην περίπτωση της Hass ακόμα και 4:1. Το αβοκάντο συνήθως φυτεύεται κατά το σύστημα των τετραγώνων ή ορθογωνίων παραλληλογράμμων. Τα δενδρύλλια του αβοκάντο φυτεύονται κατά τα τέλη του χειμώνα μετά τη διέλευση των χαμηλών θερμοκρασιών προς αποφυγή ζημιών από παγετό.
Καταπολέμηση ζιζανίων
Το αβοκάντο είναι επιπολαιόριζο και κατά συνέπεια το ριζικό του σύστημα ζημιώνεται εύκολα από τη μηχανική καλλιέργεια. Γι' αυτό η καταπολέμηση των ζιζανίων γίνεται με χημικά μέσα. Ως προφυτρώτικα ζιζανοκτόνα χρησιμοποιούνται το monuron και η simazine και ως μεταφυτρωτικά το roundup ή το paraquat. Στις υγρές περιοχές, η χρήση ζιζανιοκτόνων γίνεται μόνο κατά μήκος των σειρών φυτεύσεως των δένδρων, ενώ ενδιάμεσα των σειρών σπέρνονται αγρωστοειδή φυτά που κουρεύονται κατά τακτά χρονικά διαστήματα.
Το αβοκάντο είναι δέντρο επιπολαιόριζο και γι' αυτό έχει αυξημένες ανάγκες σε νερό, ιδιαίτερα σε περιοχές με λίγες βροχοπτώσεις. Το πότισμα γίνεται με το σύστημα στάγδην ή σπρέι και όχι με κατάκλυση, η οποία ευνοεί την ανάπτυξη της φυτοφθόρας.
Η λίπανση του αβοκάντο πρέπει να γίνεται με βάση τα δεδομένα από τη χημική ανάλυση των φύλλων. Η υπερβολική ποσότητα αζώτου ευνοεί την βλάστηση παρά την καρποφορία. Στα νεαρά μη καρποφορήσαντα δένδρα συνίσταται η παροχή 115gr ανά δένδρο του λιπάσματος 5-10-5 κάθε 30 - 40 ημέρες, αρχίζοντας 5 εβδομάδες μετά τη φύτευση. Στα δε ενήλικα σε καρποφορία δένδρα συνιστάται η παροχή 570gr/δένδρο/έτος ηλικίας του λιπάσματος 6-6-6 για 3 φορές το χρόνο. Η παροχή των ιχνοστοιχείων χαλκού, βορίου και μαγγανίου με ψεκασμό διά του φυλλώματος του δένδρου γίνεται 2 φορές το χρόνο κατά τα 2 πρώτα χρόνια της ηλικίας τους και μία φορά μετέπειτα. Όταν η παραγωγή είναι μεγάλη συνιστάται επιπροσθέτως η παροχή ουρίας ή του λιπάσματος 10-0-10 σε ποσότητα 17 - 22kg/στρέμμα. Όταν το pH του εδάφους είναι πάνω από 7, εκδηλώνονται συμπτώματα τροφοπενίας σιδήρου, για αυτό συνιστάται η παροχή χηλικού σιδήρου σε ποσότητα περίπου 360gr/δένδρο.
Το αβοκάντο διαμορφώνεται σε σχήμα κυπελλοειδές με 3 - 4 βραχίονες. Στα νεαρά δένδρα διενεργούνται κορυφολογήματα μετά από κάθε κύμα βλάστησης για τη δημιουργία πλάγιας βλάστησης και σχηματισμού κόμης με καλή δομή. Οι βλαστοί προς την κορυφή της κόμης συντέμνονται ελαφρά στις ορθόκλαδες ποικιλίες, αλλά με μεγάλη προσοχή. Το αυστηρό κλάδεμα μειωνεί την παραγωγή. Γι' αυτό συνίσταται το κλάδεμα καρποφορίας να είναι ελαφρό. Βασικά αφιρούνται οι ξεροί και προσβεβλημένοι και οι υγιείς αραιώνονται ή συντέμνονται για την αύξηση του αερισμού και του ηλιακού φωτός στο εσωτερικό μέρος της κόμης των δέντρων. Μερικές φορές, για την αύξηση της παραγωγής στις παρενιαυτοφορούσες ποικιλίες, όπως είναι η Fuerte διενεργείται χαρακώμα στους βραχίονες, το οποίο πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο. Η τεχνική όμως αυτή δεν αυξάνει και την παραγωγή των παραγωγικών ποικιλιών.
Οι καρποί του αβοκάντο είναι ώριμοι και κατάλληλοι για συγκομιδή, όταν η περιεκτικότητα της σάρκας σε λάδι φθάσει το 8% και όταν το περίβλημα του σπόρου αλλάξει χρωματισμό από λευκοκίτρινο σε σκούρο καφέ. Σε πολλές τροπικές χώρες οι καρποί θεωρούνται ώριμοι και με μικρότερη περιεκτικότητα σε λάδι. Οι ποικιλίες των 3 υποειδών διαφέρουν σε περιεκτικότητα λαδιού, με το υποείδος του Μεξικού να έχει την υψηλότερη, της Γουατεμάλας ενδιάμεση και των Δυτικών Ινδιών τη χαμηλότερη. Για την ωρίμανση των καρπών του υποειδούς των Δυτικών Ινδιών, υπό τις συνθήκες της Φλόριδας των Η.Π.Α, απαιτείται από την άνθιση μέχρι τη συγκομιδή των καρπών χρονικό διάστημα 6 - 9 μηνών, για του Μεξικού 6 - 8 μηνών και για της Γουατεμάλας 9 - 12 μήνες.
Η συγκομιδή γίνεται με το χέρι, με τη βοήθεια του μαχαιριού. Ο καρπός πρέπει να φέρει και μικρό τμημά του ποδίσκου μήκους περίπου 0,5 - 1cm. Στη συνέχεια οι καρποί ταξινομούνται κατά μέγεθος και συσκευάζονται σε ειδικά χάρτινα κιβώτια της μιας στρώσης.
(Πηγές: gaiapedia.gr / nectaramvrosia.blogspot.gr)
